Η πολυπλεξία διαίρεσης συχνότητας (Frequency Division Multiplexing - FDM) είναι μία τεχνική που χρησιμοποιείται κυρίως για τη μετάδοση αναλογικών σημάτων. Το εύρος ζώνης[1] του τηλεπικοινωνιακού μέσου διαιρείται σε ζώνες συχνοτήτων που ονομάζονται κανάλια. Η μετάδοση των σημάτων γίνεται ταυτόχρονα σε όλα κανάλια που έχουν οριστεί. Παράδειγμα πολυπλεξίας FDM είναι η πολυπλεξία στη ραδιοφωνική ζώνη. Στη ζώνη των FM (περίπου 80 MHz – 110 MHz) κάθε ραδιοφωνικός σταθμός λαμβάνει μια ζώνη συχνοτήτων μέσα στην οποία μπορεί να μεταβάλλει το σήμα του.


[1] Ένας εμπειρικός ορισμός του εύρους ζώνης (band width) τηλεπικοινωνιακού καναλιού, είναι η διαφορά μεταξύ της μέγιστης και της ελάχιστης συχνότητας που μπορούν να διέλθουν από το κανάλι με την επιθυμητή παραμόρφωση bw = fmax – fmin. Στα Δίκτυα Υπολογιστών εάν το εύρος ζώνης του τηλεπικοινωνιακού καναλιού είναι a Hz ο υλοποιούμενος ρυθμός μετάδοσης είναι από a/2 – a bps.